SIMILIA WET

De similia wet wordt uitgedrukt in:
SIMILIA SIMILIBUS CURRENTUR
(het gelijke met het gelijkende genezen)

Deze wetmatigheid werd herontdekt door Hahnemann, een arts in de 19e eeuw. Doordat hij tijdens vertaalwerk stuitte op de beschrijving dat China officinalis goed werkte bij malaria. De vergiftigingsverschijnselen van China officinalis leken precies op een malaria aanval.
Na deze ontdekking is hij allerlei middelen gaan onderzoeken door allerlei proefpersonen middelen te laten slikken en precies te bekijken wat voor soort verschijnselen ze kregen.

Daarna gaf hij mensen als ze verschijnselen hadden die leken op voor hem bekende middelen het middel om te kijken of een genezingsreactie optrad.
Dit bleek te werken.

Daarna is de kennis van de homeopathie zich gaan uitbreiden door steeds meer middelen te onderzoeken. Dit is heden ten dage nog het geval.
Voor het vinden van het juiste middel is gedetailleerde informatie nodig.
Veelal informatie waar in de huidge geneesmethode geen aandacht aan besteed wordt.

Het analyseren van de gehele persoon met al zijn eigenaardigheden is van belang.
Psyche en lichaam wordt als een geheel gezien i.p.v. afzonderlijke eenheden die niets met elkaar te maken hebben.